بایگانی برچسب: امام صادق

شیعه کیست – ازعید الزهرا س چه مى‏ دانید؟

شیعه کیست – ازعید الزهرا س چه مى‏ دانید؟

اهداء :

این اثر شریف را هدیه مى ‏کنم به پیشگاه مقدّس گل نرجس ، یوسف زهرا ، منتقم خون حسین سالار شهیدان کربلا ،حضرت ولى  عصر حجة بن الحسن المهدى عجّل اللّه‏ تعالى  فرجه الشریف باشد که نگاهى  به لطف نموده و از پرتو نگاه زیبایش دین ودنیا وآخرت شیعیان جدّش آباد واصلاح گردد.و قلوب ما را آنچنان تسخیر کند که از تمام دنیا و آنچه در اوست هیچ حظ و بهره ‏اى  جز دیدار چهره زیباى  اونخواسته و جز انتظار فرجش از خداى  منّان چیزى نخواهیم . که همه خوبى ‏ها و نیکى ‏ها و برکات وزیبائى ‏ها تنها در ظهور و حضور حضرتش میسّرخواهد گردید بدون تردید إن شاء اللّه‏ .بأبی أنت واُمّی ونفسی وأهلی ومالی یابن الحسن .سیّد ابن السیّد

ادامه‌ی خواندن

منصور و وضو- اختلاف در وضوچرا؟

منصور و وضو- اختلاف در وضوچرا؟

از داود رَقِّى  نقل شده که گفت :بر امام صادق  علیه ‏السلام در آمدم ، گفتم : فدایت شوم ! اَعضاى  وضو راچند بار باید شست ؟فرمود : خدا یک بار را واجب ساخت ، پیامبر  صلى ‏الله‏ علیه ‏و‏آله  به جهت ضعفِ مردم ، یک بار دیگر بر آن افزود ، هرکه آنها را سه باربشوید وضویش باطل است .در این میان ، داود بن زُرْبى  آمد و همین سؤال را از امام پرسید ،امام  علیه‏ السلام فرمود : باید هریک از اعضا را سه بار بشوید ، و به کمتر از آن ، نمازى  از وى  پذیرفته نیست .داود مى ‏گوید : بدنم به لرزه افتاد ، و مى ‏خواست افکار شیطانى به ذهنم آید که امام  علیه ‏السلام تغییر رنگ چهره و حالت مرا دریافت وفرمود : اى  داود ، آرام باش ! این ، همان پوشاندن عقیده [ تقیه ]است و در غیر این صورت سر را به باد دادن !از نزد آن حضرت بیرون آمدیم . منزل ابن زربى  کنار باغ منصور بود . به وى  خبر داده بودند که او رافضى  است و با جعفربن محمّد آمد و شد دارد .منصور گفت : من به وضوى  جعفر بن محمّد آگاهم ، اگر چون او وضو بگیرد ، این سخن برایم ثابت مى ‏شود و او را خواهم کشت .

ادامه‌ی خواندن

صدّیق در لغت و استعمال-تأمّلى در مفهومِ یک لَقَب

صدّیق در لغت و استعمال-تأمّلى در مفهومِ یک لَقَب

«صدّیق» از ماده (ص ، د ، ق) مشتق شده ، و صِدْق [ راستى  ] نقیض کذب [ دروغ ]است ؛ صِدِّیق بر وزن فِعّیل مى ‏باشد و صِدِّیقه بر وزن فِعِّیله ؛ و این وزن براى  دلالت برکَثرتِ اِتّصاف موصوف بر صفت مى ‏آید ، و [ در این ماده ] مبالغه در صدق و تصدیق را درمى ‏یابیم و رساتر از «صَدوق ؛ راست‏گو» است ؛ و گفته‏ اند : صِدّیق بر کاملِ درصِدْق اطلاق مى ‏شود ؛ کسى  که عملش قول او را تصدیق کند ؛ و گفته شده : صِدّیق به کسى  اطلاق مى ‏گردد که هرگز دروغ نگوید .نزد اهلِ سُنّت مشهور است که «صِدّیق» لقبِ ابى  بکر بن ابى  قُحافه است ، هرچندبعضى  از روایاتشان مى ‏گوید که : آن ، لقب على ّ بن ابى  طالب مى ‏باشد ؛ و این روایات با روایات شیعه امامیه هماهنگ‏ اند که براساس نصّ آنها : «صِدّیق» لقبِ امام على   علیه‏ السلام است ، و عامّه آن را سرقت کردند و به ابوبکر بخشیدند[۱]

ادامه‌ی خواندن