بایگانی برچسب: ائمّه ع

شفاعت خواهى ازپیامبر ص و اولیاى خدا-جایگاه زیارت

جايگاه زيارت، کلام و عقاید، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ،

شفاعت خواهى ازپیامبر ص و اولیاى خدا-جایگاه زیارت

پس از میان مسئله توسُّل ، سزامند است به مسئله دیگرى  اشاره شود و آن طلب شفاعت از پیامبر ص و اولیاء اللّه‏  علیهم ‏السلام است .شفاعت یکى  از مهم‏ترین [ مسائل ] اعتقادى  ثابت و استوارى  به شمار مى ‏آید که جاى  سخن در آن نیست ، قرآن کریم در آیات بسیارى  به آن تصریح دارد ، و احادیثى که از پیامبر ص و ائمّه  علیهم‏ السلام هر دو فرقه (شیعه و سنّى ) نقل کرده‏اند گویاى  آن است ؛ وبى ‏گمان پیامبر ص شافعى  است که شفاعتش پذیرفته است و شفیعى  برتر از آن حضرت وجود ندارد ادامه‌ی خواندن ←

دعادرآرامگاه پیامبربزرگ-جایگاه زیارت

جايگاه زيارت، کلام و عقاید، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ،

دعادرآرامگاه پیامبربزرگ-جایگاه زیارت

روشن است که استغفار و دعا و تضرُّع سوى خداى متعال ـ در هر زمان و مکان ـ ازمستحبّات مؤکّد است ، و در قرآن کریم و بسیارى از احادیث پیامبر ص و ائمّه  علیهم‏ السلام برآن سفارش شده است ؛ و با آنکه دعا محدودیت زمانى یا مکانى ندارد ، برخى اززمان‏ها و مکان‏هاى مقدّس در استجابت دعا مؤثّرند .اوقات مبارکى چون ماه رمضان[۱] ، و شب قدر[۲] ، و شب جمعه [۳] ، و شب نیمه شعبان[۴] ، و روز عرفه[۵] ، و روز عید فطر[۶] و قربان[۷] ، و لحظه‏ هاى سَحَر[۸] ، و وقتِ افطار [۹] ، و در فاصله میان اذان و اقامه[۱۰] ، و در اَثناء نزول باران[۱۱] ، و دیگر ساعت‏هاو روزهاى مبارکى که موقعیّت ویژه براى استجابت دعا دارند .و همچنین نسبت به اماکن مقدّس [ دعا موقعیّت خاص مى‏ یابد ] مانند :

ادامه‌ی خواندن ←

معارف نهفته در متون زیارات ۳ -جایگاه زیارت

جايگاه زيارت، کلام و عقاید، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ،

معارف نهفته در متون زیارات ۳ -جایگاه زیارت

۸ . تبرّى  و بیزارى  نسبت به دشمنان خدا

همچنین از شاخص‏ها و نشانه‏ ها و اهداف زیارت ، اظهار خشم و نفرت و برائت نسبت به دشمنان خدا و رسول او ـ مشرکان و کافران و بُت ‏پرستان و مُستکبران و اهل شقاق و نفاق ـ است ، و بدین جهت که اصل حُبّ بیزارى  جستن از هر چیزى  است که سواى  محبوب باشد[۱] ؛ زیرا : « لاَ تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ یُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ کَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ »[۲] نمى ‏یابى  گروهى  راکه ایمان به خدا و روز واپسین مى ‏آورند ، که با کسانى  که با خدا و رسولش در ستیزند دوستى  کنند ، هرچند آنان پدرانشان یا فرزندانشان یا برادرانشان یا عشیره [ و فامیل وهم طائفه ] شان باشند .

ادامه‌ی خواندن ←

معارف نهفته در متون زیارات ۱-جایگاه زیارت

جايگاه زيارت، کلام و عقاید، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ،

معارف نهفته در متون زیارات ۱-جایگاه زیارت

متون زیارات ، دانش‏نامه معارف الهى

هرکه در نصوص زیارات ژرف ‏نگرى  کند ، درمى ‏یابد که آنها در میان خود معارف فراوان و حقایق مهمّى  را دربردارند ؛ مهم‏ترین ارکان اسلام و اصول دین و قواعداخلاقى  و معارفِ پایه ، در آنها نهفته است .[ معارف زیر را مى ‏توان آشکارا در این نصوص یافت : ]

ادامه‌ی خواندن ←

فصل سوّم : بخش۲– تدوین السُنّة

تدوين السُنّة، علوم حدیث، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ،

فصل سوّم : بخش۲– تدوین السُنّة

ذهبى  را ـ که از مورّخین بزرگ اسلام بوده و از کسانى  است که شرح حال بزرگان را مى ‏گوید ـ مى ‏بینیم که در شرح حال امام منتظر ـ حضرت مهدى   علیه ‏السلام ـ مى ‏گوید :نفر پایانى  این دوازده سرور ، که شیعه امامیه معتقد به عصمت آنان هستند … محمّد همان کسى  است که مى ‏پندارند همو جانشین  (پدرش) و حجّت است و همو صاحب الزمان است … و او زنده است و نمى ‏میرد تا وقتى  که خروج نموده و زمین را پر از عدل و داد کند همچنانکه پر از ظلم و ستم شده باشد .ما هم بخدا همین را دوست مى ‏داریم …و مولاى  ما على  : از خلفاى  راشدین …و دو پسرش حسن و حسین ، دو نوه رسول خدا  صلى ‏الله‏ علیه‏ و‏آله ‏وسلم دو آقاى جوانان اهل بهشت ، آن دو اگر خلیفه مى ‏شدند البته براى  این کار شایسته بودند .و زین العابدین ، با منزلتى  بزرگ و از سروران علماى  عامل است که شایسته امامت است !

ادامه‌ی خواندن ←

پایان کار-ابن عربى ؛ سُنِّى یا شیعه ؟

ابن عربى ؛ سُنِّى يا شيعه ؟، اعتقادات، ، ، ، ، ، ،

پایان کار-ابن عربى ؛ سُنِّى یا شیعه ؟

۱ . آیا هر آنچه گذشت ، تقیّه‏ اى است ؟!

پس از مطالب پیشین ، مى‏ گوییم :
یک : آنچه در این فصل‏ ها آوردیم (با وجود فراوانى و گوناگونى آنها) قطره ‏اى از دریاست که در مؤلّفات مُحیى الدّین ابن عربى آمده است . ما مى‏ توانستیم چندین برابر آن را بیاوریم ، لیکن از بیم به هدر رفتنِ وقت خواننده و لبریز شدن کاسه صبرش و … از آن چشم پوشیدیم .چنان که این کار ، ضایع کردن حقّ خواننده به شمار مى‏ رود ، هرگاه وى ازکسانى باشد که اشاره او راکفایت مى‏ کند ؛ زیرا نیازى به گردآورى نصوص دراین حدّ فراوان ، براى او باقى نمى‏ ماند .دو : احتمال اینکه ابن عربى در همه این موارد (و دیگر سخنانى که ما از ذکرآنها صرف‏نظر کردیم) تقیّه را به کار برده باشد ، احتمال خنک و دیدگاه فاسد وچاره‏ اندیشىِ بى‏ جاست .

ادامه‌ی خواندن ←